فریبا عسکریان؛ ناصر دخت باقر؛ سجاد امانی
دوره 1، شماره 4 ، دی 1393، ، صفحه 45-56
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی تعادل رقابتی لیگ فوتسال ایران و مقایسهی آن با لیگهای فوتسال پرتغال، ایتالیا، جمهوری چک، اسلونی، روسیه، فرانسه، اسپانیا، اکراین، هلند، رومانی و کرواسی در فصل 2013-2012 است. .دادهﻫﺎی اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺛﺎﻧﻮﻳﻪ ﺑﻮده و از ﺟﺪاول پایانی لیگهای برتر فوتسال ﻛﺸﻮرﻫﺎی ﻣﻨﺘﺨﺐ ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه اﺳﺖ. برای تجزیه و تحلیل ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر بررسی تعادل رقابتی لیگ فوتسال ایران و مقایسهی آن با لیگهای فوتسال پرتغال، ایتالیا، جمهوری چک، اسلونی، روسیه، فرانسه، اسپانیا، اکراین، هلند، رومانی و کرواسی در فصل 2013-2012 است. .دادهﻫﺎی اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺛﺎﻧﻮﻳﻪ ﺑﻮده و از ﺟﺪاول پایانی لیگهای برتر فوتسال ﻛﺸﻮرﻫﺎی ﻣﻨﺘﺨﺐ ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه اﺳﺖ. برای تجزیه و تحلیل دادهها از دو شاخص نسبت تمرکز پنج باشگاه C5 و C5ICB استفاده شد. نتایج نشان داد که بر اساس شاخص C5ICB، بالاترین و پایینترین تعادل رقابتی به ترتیب عبارتند از: اکراین (118/79)، ایتالیا (121/94)، کرواسی (128)، هلند (135/45)، ایران (144/69)، روسیه (145/46)، جمهوری چک (146/25)، رومانی (152/84)، اسپانیا (153) و پرتغال (156/39). بنابراین در این پژوهش، لیگهای اکراین و ایتالیا بالاترین تعادل رقابتی را دارند و لیگ پرتغال از کمترین میزان تعادل رقابتی در میان لیگهای مورد بررسی برخوردار است. وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﻳﻚ رﻗﺎﺑﺖ ﺟﺬاﺑﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﻤﺎﺷﺎﭼﻴﺎن ﺑﻠﻴﻂ ﺑﻴﺸﺘﺮی ﻣﻲﺧﺮﻧﺪ، ﺑﺮ روی ﭘﺨﺶ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻲ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﮔﺬاری ﺑﻴﺸﺘﺮی ﺻﻮرت ﻣﻲﮔﻴﺮد و اﺳﭙﺎﻧﺴﺮﻫﺎی ﺑﻴﺸﺘﺮ و ﺑﻬﺘﺮی ﺟﺬب ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ. ﻫﻤﻪ ﻣﻮارد ﺑﺎﻻ ﺳﺒﺐ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ ﻣﺴﺎﺑﻘﺎت ﻟﻴﮓ ﺑﺎ ﻛﻴﻔﻴﺖ ﺑﺎﻻﺗﺮی ﺑﺮﮔﺰار ﮔﺮدﻧﺪ. سازمانهای ﺑﺮﮔﺰاری ﻟﻴﮓ ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﺷﺮاﻳﻄﻲ را ﻓﺮاﻫﻢ آورﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﻣﻴﺰان رﻗﺎﺑﺖ ﺑﻴﻦ ﺗﻴﻢﻫﺎی ﻟﻴﮓﺷﺎن را اﻓﺰاﻳﺶ دﻫﻨﺪ.