سیدجلیل میریوسفی؛ فرشته دره کردی
چکیده
هدف از انجام این پژوهش بررسی تأثیر توانمندسازی روانشناختی بر نوآوری سازمانی با نقش میانجی انتقال دانش در کارکنان باشگاه های ورزشی استان کرمان بود. روش پژوهش حاضر، همبستگی- پیمایشی و ازنوع مطالعا ت کاربردی بود که به صور ت میدانی اجرا شد. تمام کارکنان باشگاه های ورزشی استان کرمان، جامعة آماری پژوهش را تشکیل دادند. با توجه به جدول مورگان، ...
بیشتر
هدف از انجام این پژوهش بررسی تأثیر توانمندسازی روانشناختی بر نوآوری سازمانی با نقش میانجی انتقال دانش در کارکنان باشگاه های ورزشی استان کرمان بود. روش پژوهش حاضر، همبستگی- پیمایشی و ازنوع مطالعا ت کاربردی بود که به صور ت میدانی اجرا شد. تمام کارکنان باشگاه های ورزشی استان کرمان، جامعة آماری پژوهش را تشکیل دادند. با توجه به جدول مورگان، 183 نفر به عنوان نمونة پژوهش انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامة توانمندسازی روانشناختی اسپریتزر (1995)، نوآوری سازمانی جیمنز و همکاران (2008) و انتقال دانش سانکوسکا (2013) استفاده شد. با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ، مقدار پایایی برای پرسشنامة توانمندسازی روانشناحتی برابر با 89/0، پرسشنامه نوآوری سازمانی91/0 و برای پرسشنامة انتقال دانش برابر با 79/0 گزارش شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون تک نمونه‌ای و مدل معادلات ساختاری استفاده شد. یافته های این پژوهش نشان می‌دهد که رابطه توانمندسازی روانشناختی کارکنان و نوآوری سازمانی آنان مثبت و معنی دار است و توانمندسازی روانشناختی به واسطه انتقال دانش نتیجه مثبتی در بروز و افزایش رفتارهای نوآورانه درکارکنان دارد. به‌طورکلی می‌توان عنوان کرد، توانمندسازی روان شناختی را باید به عنوان یکی از عوامل زمینه ساز نوآوری سازمانی دانست.
مرتضی حیدری؛ غلامرضا شعبانی بهار؛ نصراله عرفانی؛ مجید سلیمانی
چکیده
هدف از انجام پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی ، تدوین مدل نوآوری سازمانی بر اساس سرمایة اجتماعی کارکنان وزارت ورزش و جوانان بود. جامعه آماری پژوهش کلیة کارکنان وزارت ورزش و جوانان بودند (890 =N)؛ که با توجه به جدول کرجسی و مورگان 396 نفر با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گیری جمع‌آوری داده‌ها شامل ...
بیشتر
هدف از انجام پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی ، تدوین مدل نوآوری سازمانی بر اساس سرمایة اجتماعی کارکنان وزارت ورزش و جوانان بود. جامعه آماری پژوهش کلیة کارکنان وزارت ورزش و جوانان بودند (890 =N)؛ که با توجه به جدول کرجسی و مورگان 396 نفر با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گیری جمع‌آوری داده‌ها شامل دو پرسشنامه نوآوری سازمانی جیمنز و همکاران (2008) و سرمایة اجتماعی ناهاپیت و گوشال (1998) بود. روایی صوری پرسشنامه‌ها توسط 15 تن از اساتید مدیریت ورزشی تایید گردید و پایایی آن‌ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ در یک نمونه اولیه 30 نفره برای پرسشنامه نوآوری سازمانی و سرمایة اجتماعی به ترتیب 928/0 =α و 971/0=α گزارش شد. داده‌ها با استفاده از روش مدل معادلات ساختاری از طریق نرم‌افزار SPSS23 و LISREL8.5 تجزیه و تحلیل شدند. نتایج مدل ساختاری نوآوری سازمانی بر اساس سرمایة اجتماعی نشان داد که تمامی سوالات دارای اثر معناداری در مدل ارائه شده می‌باشند (01/0>P). شاخص‌های برازش مدل ساختاری از برازندگی مناسبی برخوردار است. همچنین سرمایة اجتماعی توانسته اثر معناداری بر نوآوری سازمانی کارکنان وزارت ورزش و جوانان داشته باشد (01/0>, P19/11=, t64/0=β). به نظر می‌رسد سرمایة اجتماعی بر فعالیت‌های نوآوری سازمانی کارکنان وزارت ورزش و جوانان تأثیر معناداری دارد. این امر می‌تواند صرف خلق ایده‌های جدید و فعالیت‌های نوآورانه در این وزارتخانه گردد.
