رحیم خسرومنش؛ محمد خبیری؛ ابراهیم علیدوست قهفرخی؛ حسین خنیفر؛ حسن زارعی متین
دوره 5، شماره 1 ، فروردین 1397، ، صفحه 63-73
چکیده
هدف این تحقیق تحلیل عاملی فرهنگسازان در ترویج فرهنگ ورزش در ایران بود. روش شناسی تحقیق از نوع ترکیبی اکتشافی بود. یعنی ابتدا با روش کیفی فرهنگسازان و خلق کنندگان فعالیتهای ورزشی شناسایی و مدل مفهومی ساخته شد و سپس با استفاده از روش کمی معادلات ساختاری رویکرد حداقل مربعات جزئی یا PLS، نقش آنها مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. ابزار گردآوری ...
بیشتر
هدف این تحقیق تحلیل عاملی فرهنگسازان در ترویج فرهنگ ورزش در ایران بود. روش شناسی تحقیق از نوع ترکیبی اکتشافی بود. یعنی ابتدا با روش کیفی فرهنگسازان و خلق کنندگان فعالیتهای ورزشی شناسایی و مدل مفهومی ساخته شد و سپس با استفاده از روش کمی معادلات ساختاری رویکرد حداقل مربعات جزئی یا PLS، نقش آنها مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته پنج ارزشی لیکرت بود. روایی پرسشنامه به تایید ده تن از خبرگان مدیریت ورزشی رسید. نتیجه آزمون آلفای کرونباخ با مقدار 0.878 نشان داد پایایی پرسشنامه در سطح قابل قبولی است. جامعه آماری افرادی بودند که در خلق انواع فعالیتهای ورزشی در ایران نقش داشتند. 604 مورد از پرسشنامه های توزیع شده پاسخ داده شد (n=604). تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS22 و Smart-PLS انجام گرفت و سطح اطمینان 95% در نظر گرفته شد. یافته ها نشان داد؛ در حال حاضر؛ خانواده، دوستان و نهادهای اجتماعی، جامعه پزشکی، وزارت ورزش و رسانه ملی؛ در ترویج فرهنگ ورزش در جامعه نقش معناداری دارند ولی مدیران دولتی و سیاستمدارن، رهبران و علمای مذهبی، هنرمندان، ورزشکاران نخبه و افراد مشهور در ترویج فرهنگ ورزش منفعل هستند. با توجه به یافته ها ضرورت دارند مدیران ورزشی به منظور استفاده از پتانسیل فرهنگسازان مختلف جهت ترویج فرهنگ ورزش؛ راهکارهایی شناسایی و اجرا نمایند.
