منصوره نیکوگفتار؛ علیرضا سنگانی؛ پریا جنگی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف اثربخشی درمان شناختی رفتاری مبتنی بر ذهن آگاهی بر اضطراب، انگیزه و عملکرد ورزشکاران دو و میدانی کار انجام شده است. طرح پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل اجرا بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان ورزشکار دو و میدانی باشگاهی با اضطراب شهر تهران در مجمتع ورزشی آزادی بود که از میان آنها ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف اثربخشی درمان شناختی رفتاری مبتنی بر ذهن آگاهی بر اضطراب، انگیزه و عملکرد ورزشکاران دو و میدانی کار انجام شده است. طرح پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل اجرا بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان ورزشکار دو و میدانی باشگاهی با اضطراب شهر تهران در مجمتع ورزشی آزادی بود که از میان آنها 40 نفر به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. گروه آزمایش 17 جلسه 60 دقیقه ای تحت درمان بر اساس مداخلات پروتکل شناختی- رفتاری مبتنی بر ذهن آگاهی قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ نوع مداخله ای دریافت نکرد. ابزار این پژوهش مقیاس اضطراب بک (1961)، پرسشنامه عملکرد ورزشی چاربونیو (2001)و پرسشنامه انگیزش پیشرفت (1994) بود که شرکت کنندگان در مرحله پیش آزمون و پس آزمون به سوالات آن پاسخ دادند. تحلیل دادهها با استفاده از کوواریانس چند متغیره (مانکوا) انجام شد.. نتایج حاصل نشان داد که بین اضطراب، انگیزش پیشرفت و عملکرد ورزشی در پیش آزمون و پس آزمون در گروه آزمایش تفاوت معناداری وجود دارد(001/0 p<). با توجه به یافتههای پژوهش می توان گفت که مداخله شناختی رفتاری مبتنی بر ذهن آگاهی میتواند سطوح اضطراب را کاهش و انگیزش و در نتیجه عملکرد ورزشی را در ورزشکاران افزایش دهد.
لقمان کشاورز؛ ابوالفضل فراهانی؛ عباس احمدی
دوره 1، شماره 2 ، تیر 1393، ، صفحه 43-54
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر فعالیت‌های ورزشی بر میزان اضطراب و رابطه آن با پیشرفت تحصیلی پسران غیر ورزشکار مقطع متوسطه بود. جامعه آماری تحقیق دانش آموزان 18 دبیرستان شهر ایلام بود (3753 = N) که از بین آنها دانش آموزان 8 دبیرستان به‌صورت تصادفی - خوشه ای برای نمونه تحقیق انتخاب و سپس به‌طور تصادفی دبیرستان ها به‌طور تصادفی به 4 ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر فعالیت‌های ورزشی بر میزان اضطراب و رابطه آن با پیشرفت تحصیلی پسران غیر ورزشکار مقطع متوسطه بود. جامعه آماری تحقیق دانش آموزان 18 دبیرستان شهر ایلام بود (3753 = N) که از بین آنها دانش آموزان 8 دبیرستان به‌صورت تصادفی - خوشه ای برای نمونه تحقیق انتخاب و سپس به‌طور تصادفی دبیرستان ها به‌طور تصادفی به 4 گروه تجربی و شاهد تقسیم شدند. برای ورود دانش آموزان به دوره پژوهشی همه آنها بر مبنای سن، قد، وزن و نمره تربیت‌بدنی نیمسال تحصیلی قبل از ورود به دوره همسان‌سازی شدند. آزمودنی های گروههای تجربی در نیمسال دوم تحصیلی 92-91 رشته های ورزشی والیبال، بسکتبال، دوومیدانی و بدمینتون را به مدت یک نیمسال تحصیلی و هر هفته 2 جلسه به فعالیت پرداختند. آزمودنیهای گروههای شاهد فقط در درس تربیت‌بدنی شرکت کردند. برای دستیابی به اهداف تحقیق از پرسشنامه سلامت عمومی 28 سوالی استفاده شد. روایی پرسشنامه به تایید 15 تن از متخصصین مدیریت ورزشی رسید. برای دستیابی به پایایی پرسشنامه در یک مطالعه مقدماتی با 30 آزمودنی و با آلفای کرونباخ 0/93 محاسبه شد. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع آوری شده از روش های آمار توصیفی و استنباطی از جمله کلموگروف- اسمیرنوف، تحلیل مسیر، آزمون تی مستقل، تی تک گروهی، تحلیل واریانس یک طرفه، آزمون تعقیبی شفه، رگرسیون خطی و رگرسیون چندگانه با کمک نرم افزار SPSS استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که بین فعالیت ورزشی رشته های گروهی و انفرادی و میزان اضطراب دانشآموزان ارتباط معناداری وجود دارد. همچنین میزان اضطراب و فعالیت ورزشی رشتههای گروهی و انفرادی عامل پیش‌بینی کننده پیشرفت تحصیلی دانش آموزان می باشند.
