آیات منوچهری؛ طاهر بهلکه؛ ناصر بای؛ زین العابدین فلاح
چکیده
مطالعه اثر رفتار جستجوی بازخورد بر خلاقیت شغلی با نقش میانجی کامیابی شغلی در کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان گلستان هدف اصلی این پژوهش بود. این پژوهش کاربردی بوده و در دسته تحقیقات همبستگی است. کلیه کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان گلستان (228 نفر) جامعه آماری این پژوهش بودند که کل جامعه به عنوان نمونه انتخاب گردید. ابزار پژوهش ...
بیشتر
مطالعه اثر رفتار جستجوی بازخورد بر خلاقیت شغلی با نقش میانجی کامیابی شغلی در کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان گلستان هدف اصلی این پژوهش بود. این پژوهش کاربردی بوده و در دسته تحقیقات همبستگی است. کلیه کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان گلستان (228 نفر) جامعه آماری این پژوهش بودند که کل جامعه به عنوان نمونه انتخاب گردید. ابزار پژوهش شامل پرسشنامههای استاندارد رفتار جستجوی بازخورد (ماس و همکاران، 2003)، کامیابی شغلی (پوراث و همکاران، 2012) و خلاقیت شغلی (ژو و جرج، 2001) بود. برای بررسی روایی پرسشنامهها از روایی صوری و محتوایی استفاده شد. پایایی پرسشنامهها توسط آلفای کرونباخ بررسی گردید و مقادیر 79/0، 82/0 و 81/0 بهترتیب برای متغیرهای رفتار جستجوی بازخورد، کامیابی شغلی و خلاقیت شغلی محاسبه شد. دادههای گردآوری شده با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و استنباطی (مدلسازی معادلات ساختاری) تحلیل گردید. نرمافزارهای مورد استفاده جهت تحلیل دادهها شامل SPSS 25 و Smart PLS 3 بود. نتایج پژوهش نشان دهنده اثر مثبت و معنیدار رفتار جستجوی بازخورد بر کامیابی شغلی کارکنان بود (793/0=β، 582/22=t). همچنین نتایج نشان داد رفتار جستجوی بازخورد بر خلاقیت شغلی کارکنان اثر مثبت و معنیداری دارد (321/0=β، 196/4=t). یافتههای پژوهش نشان دهنده اثر مثبت و معنیدار کامیابی شغلی بر خلاقیت شغلی کارکنان ادارات ورزش و جوانان بود (476/0=β، 207/6=t). در نهایت، نتایج نشان داد اثر رفتار جستجوی بازخورد بر خلاقیت شغلی کارکنان ادارات ورزش و جوانان با نقش میانجی کامیابی شغلی مثبت و معنیدار است (403/0=β، 963/5=t). بر اساس نتایج به دست آمده میتوان چنین نتیجهگیری نمود که رفتار جستجوی بازخورد کارکنان میتواند پیامدهای مثبتی مانند کامیابی شغلی و خلاقیت شغلی را برای آنها به همراه داشته باشد.
مجید خرسندی فرد؛ حسن فهیم دوین؛ محمد رضا انجم شعاع
دوره 3، شماره 1 ، فروردین 1395، ، صفحه 31-38
چکیده
هدف تحقیق حاضر بررسی اثر آموزش برنامه ریزی عصبی کلامی بر انگیزش شغلی و عملکرد شغلی بود. جامعه آماری تحقیق را دبیران تربیت بدنی شهر مشهد تشکیل می دادند که تعداد آنها 1300 نفر بوده و 100 نفر به وسیله نمونه گیری خوشه ای انتخاب گردیدند. آزمودنی ها ابتدا به وسیله پرسشنامه انگیزش شغلی باچبر و همکاران (1990) و عملکرد شغلی کنوی (1999) مورد ارزیابی قرار ...
بیشتر
هدف تحقیق حاضر بررسی اثر آموزش برنامه ریزی عصبی کلامی بر انگیزش شغلی و عملکرد شغلی بود. جامعه آماری تحقیق را دبیران تربیت بدنی شهر مشهد تشکیل می دادند که تعداد آنها 1300 نفر بوده و 100 نفر به وسیله نمونه گیری خوشه ای انتخاب گردیدند. آزمودنی ها ابتدا به وسیله پرسشنامه انگیزش شغلی باچبر و همکاران (1990) و عملکرد شغلی کنوی (1999) مورد ارزیابی قرار گرفتند و سپس به مدت 20 جلسه تحت آموزش برنامه ریزی عصبی کلامی قرار گرفتند. سپس مجددا آزمون های انگیزش شغلی و عملکرد شغلی از آزمودنی ها گرفته شد و نتایج مورد مقایسه قرار گرفت. همچنین نقش انگیزش شغلی به عنوان متغیر میانجی با عملکرد شغلی نیز مورد بررسی قرار گرفت. داده ها به وسیله آزمون های کلوموگروف اسمیرنف، آزمون تی، تحلیل کوواریانس و ضریب همبستگی پیرسون مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که آموزش برنامه ریزی عصبی کلامی به طور معنی داری بر انگیزش شغلی و عملکرد شغلی به اثبات رسید. همچنین انگیزش شغلی و عملکرد شغلی نیز دارای همبستگی مثبت و معنی دار می باشند. با توجه به نتایج لازم است تا با توجه به اثر معنی دار آموزش برنامه ریزی عصبی کلامی بر انگیزش شغلی و عملکرد شغلی در دبیران زمینه ارتقای عملکرد آنان را فراهم نمود و در توسعه ورزش و تربیت بدنی در جامعه اثرات مفیدی را ایجاد نمود.