پرنیان فلاحتگر اوشیبی؛ محمد حامی؛ وحید شجاعی
چکیده
هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی تأثیر ناگویی هیجانی بر پرخاشگری در دانش‌آموزان مقطع متوسطه با نقش تعدیلگر ورزش‌های الکترونیکی و ارائه مدل می‌باشد. این تحقیق از لحاظ استراتژی توصیفی-پیمایشی بوده و از لحاظ شکل فرضیات به‌صورت علی می‌باشد. جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه‌های استاندارد ارائه شده در تحقیقات معتبر خارجی و داخلی شامل مقیاس ...
بیشتر
هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی تأثیر ناگویی هیجانی بر پرخاشگری در دانش‌آموزان مقطع متوسطه با نقش تعدیلگر ورزش‌های الکترونیکی و ارائه مدل می‌باشد. این تحقیق از لحاظ استراتژی توصیفی-پیمایشی بوده و از لحاظ شکل فرضیات به‌صورت علی می‌باشد. جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه‌های استاندارد ارائه شده در تحقیقات معتبر خارجی و داخلی شامل مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو: مقیاس پرخاشگری باس و همکاران و مقیاس ورزش‌های الکترونیکی استفاده شد. همچنین به‌منظور بررسی روایی سازه پرسشنامه‌ها از تحلیل عاملی تأییدی مرتبه اول و دوم استفاده شد. پایایی درونی سؤالات پرسشنامه‌های مورد استفاده از روش آلفای کرونباخ استفاده شد و در این تحقیق همان‌طور که مشاهده می‌شود این ضریب بالای 7/0 بوده که نشان از پایایی قابل‌قبول پرسشنامه‌ها دارد. جامعه آماری تحقیق شامل تمامی دانش‌آموزان پسر ناحیه 2 آموزش‌وپرورش شهر مشهد می‌باشد. به‌منظور بررسی تجربی و کاربردی تحقیق نمونه 400 نفری از نوجوانان دانش‌آموز در حال تحصیل انتخاب شدند. در این تحقیق در بخش آمار توصیفی و بررسی ارتباط بین متغیرهای تحقیق از نرم‌افزار SPSS ویرایش 25 و در بخش معادلات ساختاری از نرم‌افزار Smart pls ویرایش 3 به‌منظور طراحی مدل تحقیق استفاده گردید. طبق نتایج مشخص شد مقدار برازش SRMR برابر با ( 078/0) که در سطح معناداری 05/0 پایین‌تر از مقدار 08/0 است. بنابراین مدل ساختاری تحقیق از برازش مطلوبی برخوردار است. از یافته‌های تحقیق می‌توان بیان داشت که دانش‌آموزان به‌واسطه سن و سال و حساسیت‌های خاص سنین نوجوانی، غالباً با مشکلات روان‌شناختی متعددی از جمله بروز خشم کنترل نشده، بروز هیجانات ناشی از درس و مدرسه مواجه هستند و احتمال تجربه موارد ناخوشایندی همچون پرخاشگری اجتماعی در آنان زیاد است؛ لذا پیشنهاد می‌شود با استفاده صحیح و برنامه‌ریزی‌شده از پتانسیل ورزش‌های الکترونیک نیز، بسترهای کاهش رفتارهای پرخاشگرانه تسهیل یابد.
مریم فتح علیان؛ محمد حامی؛ وحید شجاعی
چکیده
تحقیق پیش رو با هدف کلی بررسی نقش رهبری اخلاقی بر سکوت سازمانی با میانجی قلدری سازمانی و بی‌تفاوتی سازمانی کارکنان وزارت ورزش و جوانان انجام گرفت. پژوهش حاضر با توجه به نوع مطالعه و روابط بین متغیرها از دسته تحقیقات کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده‌ها در زمره پژوهش‌های همبستگی با رویکرد معادلات ساختاری بوده که به‌صورت میدانی ...
بیشتر
تحقیق پیش رو با هدف کلی بررسی نقش رهبری اخلاقی بر سکوت سازمانی با میانجی قلدری سازمانی و بی‌تفاوتی سازمانی کارکنان وزارت ورزش و جوانان انجام گرفت. پژوهش حاضر با توجه به نوع مطالعه و روابط بین متغیرها از دسته تحقیقات کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده‌ها در زمره پژوهش‌های همبستگی با رویکرد معادلات ساختاری بوده که به‌صورت میدانی به اجرا درآمد. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی کارکنان وزارت ورزش و جوانان بود و در نهایت 400 نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. ابزار تحقیق شامل شش پرسشنامه ویژگی های جمعیت شناختی، پرسشنامه استاندارد رهبری اخلاقی ، پرسشنامه استاندارد سکوت سازمانی واکولا و بورادوس (2005) ، قلدری سازمانی اسپلاگه و هولت (2001) و پرسشنامه استاندارد بی‌تفاوتی سازمانی دانایی‌فرد و همکاران (1389) بود. روایی ابزار تحقیق در تحقیقات مختلف مورد تایید قرار گرفته و پایایی مولفه ها با استفاده از محاسبه ضریب پایایی آلفای کرونباخ بالاتر از 7/0 گزارش شد. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که در کارکنان وزارت ورزش و جوانان بین رهبری اخلاقی و قلدری سازمانی، بی‌تفاوتی سازمانی رابطه منفی معناداری وجود دارد همچنین بین سکوت سازمانی با قلدری سازمانی رابطه مثبت معناداری وجود دارد. همچنین، رهبری اخلاقی بر سکوت سازمانی، قلدری سازمانی اثر منفی معناداری دارد در حالی که قلدری سازمانی و بی‌تفاوتی سازمانی بر سکوت سازمانی تأثیر مثبت معناداری دارد. در ادامه مشخص شد که رهبری اخلاقی از طریق متغیرهای میانجی قلدری سازمانی و بی تفاوتی سازمانی بر سکوت سازمانی کارکنان وزارت ورزش و جوانان اثر منفی معناداری دارد. در نهایت مدل تأثیر رهبری اخلاقی بر سکوت سازمانی با نقش میانجیگری قلدری سازمانی، بی تفاوتی سازمانی کارکنان وزارت ورزش و جوانان تدوین و برازش آن تائید شد.
