سیدجلیل میریوسفی؛ فرشته دره کردی
چکیده
هدف از انجام این پژوهش بررسی تأثیر توانمندسازی روانشناختی بر نوآوری سازمانی با نقش میانجی انتقال دانش در کارکنان باشگاه های ورزشی استان کرمان بود. روش پژوهش حاضر، همبستگی- پیمایشی و ازنوع مطالعا ت کاربردی بود که به صور ت میدانی اجرا شد. تمام کارکنان باشگاه های ورزشی استان کرمان، جامعة آماری پژوهش را تشکیل دادند. با توجه به جدول مورگان، ...
بیشتر
هدف از انجام این پژوهش بررسی تأثیر توانمندسازی روانشناختی بر نوآوری سازمانی با نقش میانجی انتقال دانش در کارکنان باشگاه های ورزشی استان کرمان بود. روش پژوهش حاضر، همبستگی- پیمایشی و ازنوع مطالعا ت کاربردی بود که به صور ت میدانی اجرا شد. تمام کارکنان باشگاه های ورزشی استان کرمان، جامعة آماری پژوهش را تشکیل دادند. با توجه به جدول مورگان، 183 نفر به عنوان نمونة پژوهش انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامة توانمندسازی روانشناختی اسپریتزر (1995)، نوآوری سازمانی جیمنز و همکاران (2008) و انتقال دانش سانکوسکا (2013) استفاده شد. با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ، مقدار پایایی برای پرسشنامة توانمندسازی روانشناحتی برابر با 89/0، پرسشنامه نوآوری سازمانی91/0 و برای پرسشنامة انتقال دانش برابر با 79/0 گزارش شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون تک نمونه‌ای و مدل معادلات ساختاری استفاده شد. یافته های این پژوهش نشان می‌دهد که رابطه توانمندسازی روانشناختی کارکنان و نوآوری سازمانی آنان مثبت و معنی دار است و توانمندسازی روانشناختی به واسطه انتقال دانش نتیجه مثبتی در بروز و افزایش رفتارهای نوآورانه درکارکنان دارد. به‌طورکلی می‌توان عنوان کرد، توانمندسازی روان شناختی را باید به عنوان یکی از عوامل زمینه ساز نوآوری سازمانی دانست.
