مدیریت ورزشی
رضا محمدی؛ همت الله بسطامی
چکیده
مقاله حاضر با هدف بررسی نقش میانجی‌گر مدیریت راهبردی منابع انسانی در رابطه‌ی فضیلت سازمانی و اخلاق حرفه‌ای کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان کرمانشاه انجام شد. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی با جامعه آماری شامل کلیه کارکنان اداره ورزش و جوانان استان کرمانشاه به تعداد 238 نفربود. برای حجم نمونه لازم، با استفاده از جدول کرجسی ...
بیشتر
مقاله حاضر با هدف بررسی نقش میانجی‌گر مدیریت راهبردی منابع انسانی در رابطه‌ی فضیلت سازمانی و اخلاق حرفه‌ای کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان کرمانشاه انجام شد. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی با جامعه آماری شامل کلیه کارکنان اداره ورزش و جوانان استان کرمانشاه به تعداد 238 نفربود. برای حجم نمونه لازم، با استفاده از جدول کرجسی و مورگان (1970)، تعداد 144 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌بندی شده به تفکیک جنسیت انتخاب گردید. ابزار جمع‌آوری داده‌ها پرسشنامه‌های استاندارد اخلاق حرفه‌ای کادوزیر (2002)، پرسشنامه فضیلت سازمانی کامرون و همکاران (2004) و پرسشنامه مدیریت راهبردی منابع انسانی چانگ و هانگ (2005) بود. یافته‌ها نشان دادند که در نمونه پژوهش، مدل مفروض واسطه‌مندی نسبی مدیریت راهبردی منابع انسانی در رابطه فضیلت سازمانی و اخلاق حرفه‌ای کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان کرمانشاه با داده‌ها برازش مطلوبی دارد. به طوری که، تمامی ضرایب همبستگی و ضرایب مسیر مدل از لحاظ آماری معنادار بودند و میانجی مدیریت راهبردی منابع انسانی در این مدل با میزان اثر 144/0، تاثیر مثبت و غیر مستقیم معناداری دارد. در راستای یافته‌ها، پیشنهاد می‌شود که وجود الگوی ارائه شده در سازمان‌های ورزشی مشروط بر آن که برگرفته از فرهنگ ورزش و جامعه دینی و اعتقادی کشـور باشد و همچنین قابلیت پیاده‌سازی و عملیاتی شـدن نیـز داشـته باشد، می‌تواند در اشاعه ارزش‌هـا و رفتارهـای اخلاقـی اثرگـذار بوده و یا لااقل از بروز پیامدهای ناشـی از عـدم رعایـت اصـول اخلاقی جلوگیری نماید.
